Het laatste woord in een discussie geeft je vaak een prettig gevoel: van winnen. Vervolgens ontstaat er een nieuw en naar gevoel: van verlies. Je realiseert je dan plotseling pas dat er een geheel andere intentie kan zijn voor het niet antwoorden: afscheid (o.a. relatie, samenwerking, vriendschap).
Elke discussie tussen twee (of meer) personen gaat eigenlijk over competitie en dus over macht en dus over winnen en verliezen. Competitie staat tegenover samenwerking. Elke competitie brengt het einde van een samenwerking dichterbij (o.a. echtscheiding, reorganisatie).
Het uitbrengen van het laatste woord is verleidelijk omdat macht verleidelijk is. Verlies zou de ogen kunnen openen maar ook een (niet-wederkerige) spiraal van “wraak” kunnen ontketenen. De kracht van stilte is vaak “oorverdovend”.
Het niet reageren hoeft niet persé een afscheid te betekenen. Soms is de stupiditeit van het “laatste” woord een reden om niet te antwoorden. Soms is het de richting van de discussie (o.a. slachtofferrol). Soms is stilte gewoon wijsheid ter voorkoming van verdere escalatie.
Hoe langer het niet reageren duurt, hoe groter de kans is op een afscheid. De kracht van de stilte werkt namelijk ook tegen degene die dat “wapen” gebruikt. Die laatste opmerking is ook een waarschuwing naar mijzelf.
Het Laatste Woord (1984) door de Frank Boeijen Groep
artiest, songtekst, video, Wiki-band, album+song
Het laatste woord dat jij tegen mij zei
Bleef steken in je keel
En weg reed de trein
Het laatste woord dat ik jou nariep
Bleef hangen in de lucht
En bereikte jou niet
Tot ziens mijn lief misschien dat wij
Elkaar ooit nog weer zien
Ik moet verder
Het laatste woord dat de stilte brak
Fluisterde jij zacht in mijn hals
Het laatste woord zal het eerste zijn
Voor wie luistert naar zijn hart
En niet naar verstand
Het laatste woord is nu niet aan mij
Maar aan jou
Noot: alle markeringen (bold, italic, onderstreept) door LO tenzij in quotes of anders aangegeven.
0 Comments