Op 29 februari 2020 liep ik mijn eerste corona besmetting op, na een lunch met mijn moeder (nu 86) en mijn zoon (nu 23). Gedurende 2 tot 3 weken had ik plotseling last van een zware vermoeidheid. Begin maart 2021 liep ik mijn tweede corona besmetting op. De vermoeidheid was wederom plotseling maar minder zwaar en duurde slechts 1-2 weken.
Een Volkskrant artikel van 19 februari 2021 bevestigde mijn vermoeden: een plotselinge zware vermoeidheid is een corona symptoom. Gezien de aard van mijn klachten (alleen een zware vermoeidheid) ben ik een zogenaamde asymptomatische virusdrager, want symptomatische virusdragers worden wèl ziek, vaak (zeer) ernstig, en hebben een serieuze kans op overlijden.
Het onderscheid asymptomatisch versus symptomatisch is essentieel in het corona debat maar velen zijn niet eens op de hoogte van dit onderscheid. Zoals de dichter C. Buddingh’ (1918-1985) ooit al stelde: “Inspraak zonder inzicht leidt tot uitspraak zonder uitzicht“.
Van alle mensen wereldwijd is circa 95% asymptomatisch en circa 5% symptomatisch. Die 5% krijgt het (heel) zwaar voor de kiezen: zonder een vaccin zal circa 5% overlijden van die groep van 5%. Elk vaccin beschermt trouwens alleen tegen de ziekte en niet tegen de besmetting (Reuters). Ergo, de gemiddelde cumulatieve sterftecijfers van 0,2% tot 0,3% van de (wereldwijde) bevolking.
Enkelen uit de groep van 95% stellen dat corona weinig voorstelt omdat een sterfte van 0,25% vergelijkbaar is met de optelsom van twee zware griep jaren. Dat is rekenkundig waar. Deze mensen miskennen echter het onderscheid van asymptomatisch vs symptomatisch. Bij een griep ligt deze verhouding waarschijnlijk eerder op 95% symptomatisch in plaats van de 5% bij corona.
Tot nu toen heb ik slechts één verklaring voor het enorm hoge aantal asymptomatische virusdragers: er is sprake van een zeer succesvolle (!) genetische wijziging van het verwante MERS-Cov virus. Mogelijk is dit gemodificeerde virus ontsnapt tijdens een verhuizing van een BSL-4 lab. De gigantische juridische aansprakelijkheid noodzaakt echter tot strikte geheimhouding.
Het maken van beleid op het onderscheid is lastig want niemand heeft een A of een S op zijn voorhoofd staan. Initieel is het daarom logisch – en redelijk – om 95% symptomatisch te veronderstellen. Het niet toepassen van voortschrijdend inzicht (5% is symptomatisch) is vreemd. Derhalve rijzen er bij sommigen vermoedens van een samenzwering. Ik geloof daar niet in. Mijn inziens is er sprake van grootschalige stupiditeit.
Op 8 juni 2020 zei Maria van Kerkhove van de WHO dat asymptomatische virusdragers het virus zelden verspreiden (video). De enorme consequenties van die stelling hebben ertoe geleid dat zij de volgende dag reeds genoodzaakt was om haar woorden in te trekken (o.a. Guardian). Waarom zou je dan namelijk een samenleving in lockdown doen als 95% van de mensen het virus niet verspreidt??
Ons gebrek aan kennis over virussen (o.a. oorsprong, ouderdom) is de belangrijkste oorzaak achter deze wereldwijde stupiditeit. Volgens onze definities zijn virussen niet “levend” maar “dood”. Na tienduizenden jaren “slaap” (bijv. in ijs) zijn ze plotsing “springlevend”. Sommige astrobiologen vermoeden dat virussen mogelijk even oud zijn als het Universum zelf, en mee kunnen “liften” met kometen en meteorieten.
Hoe langer de stupiditeit duurt, hoe moeilijker een koerswijziging wordt – mede vanwege een juridische aansprakelijkheid wegens wanbeleid. Wellicht is dit de reden voor maatregelen als een corona paspoort. Als iedereen murw is dan kun je het beste “licht aan het einde van de tunnel” schetsen, zonder de kans op een lawine aan juridische claims.
De Tunnel (2015) van Dazzled Sticks
artiest, tekst, video, Wiki
{Hook}
Licht, oh licht. Licht aan het eind van de tunnel
Licht, oh licht. Licht aan het eind van de tunnel
Noot 1: alle arceringen (bold, italic, underlining) door LO tenzij anders aangegeven.
Note 2: for an English version of this blog, please see my 16 July 2021 blog: the asymptomatic Covid anomaly
Note 3: for an improved version of my 16 July diagram, please see my 27 August 2021 blog: a German U-turn
0 Comments