Onderstaande opinie van Jan Willem Aartsen, advocaat in Utrecht, is een Nederlandstalige illustratie van mijn Engelstalige blog van 2 maart 2017: Arrogance of Left and Ignorance of Right. De titel van zijn opinie luidt: “Bevrijd mij uit het linkse leefkorset, ik wil een visie”. Hoewel ik zeker niet links ben, herken ik veel van wat de heer Aartsen schrijft.
In tegenstelling tot Links, heeft Rechts wel reeds een keuze gemaakt tussen Globalisme (o.a. D66, VVD) en Nationalisme (FvD, PVV). Het Engelse Labour en de Deense socialisten hebben beide gekozen voor Nationalisme. De klassieke Links-Rechts tegenstellingen zijn daarom steeds minder makkelijk te begrijpen.
De immigranten en vluchtelingen problematiek is waarschijnlijk het grootste struikelblok in de visie die de heer Aartsen vraagt. In de klassiek Linkse visie waren immigranten en vluchtelingen toekomstige (linkse) stemmers (bijv. in Wallonië).
In de Nieuw Linkse visie benadelen immigranten en vluchtelingen de huidige (linkse) werknemers (o.a. banen, criminaliteit, huisvesting, sociale zekerheid). Bovendien krijgen deze immigranten en vluchtelingen waarschijnlijk toch geen stemrecht.
Toch zie je al enige beweging op Links: de SP en PvdD schoven beide op naar Nationalisme tijdens de Europese Verkiezingen van 2019. De PvdA lijkt in te zien dat werknemers meer kans hebben op een baan bij Globalisme.
Sinds deze week lijken de Engelse vakbonden in te zien dat de reeds ingezette banen vernietiging is veroorzaakt door Brexit, een schoolvoorbeeld van Nationalisme. Mogelijk dwingen de Engelse vakbonden de Labour partij alsnog om niet voor Nationalisme te kiezen (BBC).
Bovenstaande verklaart mede mijn Engelstalige follow-up blog van 4 maart 2017: The ignorance of Nationalism and the arrogance of Globalism.
Volkskrant titel: Bevrijd mij uit het linkse leefkorset, ik wil een visie
Volkskrant ondertitel: Het nieuwste links is zo individueel moralistisch, dat het de gewone linkse kiezer van zich vervreemdt, stelt advocaat Jan Willem Aartsen
Opinie geschreven door: Jan Willem Aartsen is advocaat in Utrecht
Publicatiedatum: 2 juli 2019
“Als jarenlange lezer van linkse media begint mij steeds meer een patroon op te vallen. Linkse analyses worden steeds meer gebruikt als leidraad voor de ontwikkeling van de nieuwe mens, voor de inrichting van de nieuwe maatschappij. En die nieuwe maatschappij kent geen diversiteit meer – in de ware zin des woords – maar dwingt tot een moreel keurslijf waaruit geen ontsnappen meer mogelijk is. Voorheen was onderzoek uit linkse hoek gericht op het blootleggen van misstanden in de maatschappij, op het aantonen van ongelijkheid en op het democratiseren van instituties, et cetera. Het beoogde de bevrijding van het collectief en bemoeide zich niet met het individu, dus was intrinsiek liberaal. Gaandeweg is het discours verlegd naar idealen die hebben geleid tot onbetwistbare geboden en verboden voor het individu. Thema’s als gezondheid, duurzaamheid, klimaat, m/v-verhoudingen en ‘diversiteit’ zijn nu de leidraad voor de ontwikkeling van nieuwe mens en de nieuwe maatschappij.
Eindeloze stroom
Links neemt elkaar, zowel individueel als collectief, daarbij traditiegetrouw meer de maat dan rechts, en dat is op zich begrijpelijk. Maar de eindeloze stroom berichten in de media over gezond en duurzaam leven, #MeToo, lhbti’ers, vrouwen aan de top, vliegschaamte, enzovoorts, hebben een verlammende en verstikkende kant die niet kan worden onderschat. Bij gebrek aan overtuigende leiders op links, domineren deze Nieuwe Geboden en zwijgen de linkse mannen en vrouwen die er het hunne van denken. Vroeger ging het bij ‘oud links’ over de verheffing van de arbeider, bij ‘nieuw links’ over democratisering en nivellering. Kan iemand mij vertellen wat de kernwaarden zijn van het huidige links?
Gemeenschapszin én het ‘leven en laten leven’ hebben plaatsgemaakt voor een moedeloosmakende stroom noodkreten. Denk aan de bètawetenschappers met hun apocalyptische waarschuwingen over de toekomst van de aarde, de gammawetenschappers die wéér een verschil van maar liefst 5 procent hebben ontdekt in de behandeling van vrouwen ten opzichte van mannen in god weet wat. Denk aan de psychiaters die wéér nieuwe slachtoffers hebben ontdekt voor wie de hulpkraan open moet. Denk aan de spartelende SP die denkt dat een persoonlijke aanval conform de tijdgeest is, denk aan de hoog boven ons zwevende GroenLinksers en PvdD-aanhangers.
Links heeft eerst de gewone man van zich vervreemd en dreigt nu ook zijn kinderen op te eten door eindeloos in te zoomen op tekortkomingen in mens en maatschappij, waarvan ik denk: is dit nu echt waar het om gaat? Volgens mij gaat het eerst en vooral om het ondersteunen van mensen die zich in dit land willen inzetten, maar dan ook écht inzetten, voor de ander. Het gaat om ruimte geven aan de vrije denkers en doeners, aan de mensen die verantwoordelijkheid nemen en om de leiders met een verbindend verhaal. En die zich minder bekommeren om de leefstijl van het individu. Ja, ik rook, ik drink, ik eet vlees, ik hou van vrouwen en ik hou van reizen. Maar daarom ben ik toch nog niet rechts? Ik ben geen slachtoffer, nergens van, maar ik ben ook geen dader. En ik ben er juist trots op dat ik andere idealen heb dan zo oud mogelijk worden.
Geen commissies, maar ideeën
Ik kan nu invullen hoe ik het voor mij zie, wat er moet gebeuren. Maar eigenlijk verwacht ik eerst en vooral van linkse leiders, Asscher voorop, om deze behoefte aan een boodschap op te pakken, zodat voormannen en voorvrouwen er een inspirerend verhaal van maken. Géén commissies, geen peilingen via sociale media, je niet van de wijs laten brengen door vakbonden, werkgevers of, al dan niet zelfbenoemde, experts. Mensen voor je ideeën winnen is een democratisch proces, ideeën ontwikkelen niet.
Zo moeilijk is het niet: stel mens en maatschappij centraal en bevorder welzijn en het omzien naar elkaar. Beperk de macht van de grote bedrijven en van het grote geld, en stimuleer duurzaam ondernemerschap. Eerlijke verdeling van lasten en opbrengsten, in de ruimste zin van het woord.
Zacht voor de welwillenden, hard voor de overtreders. En vooral moreel, intuïtief en verbindend leiderschap, strijdend tegen cynisme, het elkaar de maat nemen of zelfs regelrechte haat. Volgens mij zijn dat linkse waarden die, in de kern, door ten minste 80 procent van het electoraat worden onderschreven. Hoe kan het dan dat die droom van een linkse regering niet is te realiseren? Dat komt door die linkse ‘voorhoede’, die enorme arrogantie uitstraalt naar alles en iedereen die het niet met hen eens is. En het is de misvatting van de linkse partijen te denken dat zij de massa vertegenwoordigen of gáán vertegenwoordigen. Integendeel: na de ‘gewone man’ verhuist nu ook de laatste ‘redelijke man en vrouw’ naar rechts, ondanks zijn of haar linkse hart. Een linkse regering komt er alleen als links bereid is over zijn eigen schaduw heen te stappen en zich aansluit bij een links program waarin het radicale midden opnieuw wordt uitgevonden. Succes Lodewijk!
0 Comments