De wetgeving en de rechtspraak zien vooral de
vrouw nog altijd als de zwakke partij, eerst in het huwelijk en later bij de echtscheiding. Als gevolg daarvan
ontstaan er bij gescheiden vaders vaak problemen met betrekking tot alimentatie,
vermogensverdeling en omgangsregelingen.
Een langdurige alimentatieverplichting
resulteert veelal in een situatie waarbij de vrouw de full time verzorging van de
kinderen op zich neemt of part time gaat werken. Deze situatie leidt tot onbedoelde
onevenwichtigheden:
- De vrouw wordt niet goed
voorbereid op de noodzaak van full time werken nadat de alimentatie stopt. - De man wordt niet gemotiveerd om (meer) salaris te verdienen.
- De kinderen raken onthecht van
(meestal) hun vader.
Een echtscheiding leidt automatisch tot een verarming voor
de uiteenvallende delen van het gezin en het is niet logisch om die verarming
af te wentelen op de meest verdienende partner (meestal de man) teneinde de
voormalige (luxe) behoeften van beiden in stand te houden.
Een bijzondere plaats wordt ingenomen door
gescheiden vaders die een eigen eenmanszaak (ZZP) hebben. Hun alimentatie wordt bepaald door uit te
gaan van het gemiddelde van de afgelopen 3 jaar zonder aandacht te schenken aan
de toekomstverwachtingen. Dit kan leiden tot krankzinnige situaties waarbij een
torenhoge alimentatie betaald moet worden terwijl er geen werk of inkomen is.
Wederom is de verzorgingsgedachte veel te ver
doorgeschoten.
Behalve de gebruikelijke (zakelijke) contracten is ook het huwelijk een overeenkomst waarbij de “exit”
clausule echter vaak slecht is geregeld omdat er hoofdzakelijk met een “roze bril”
naar de toekomst wordt gekeken. De “exit” clausule dient voor de aanvang van het huwelijk duidelijk op papier te
komen m.b.t.:
- regeling m.b.t. co-ouderschap over de kinderen tijdens
en na echtscheiding, - eigendom van goederen gekocht voor en tijdens huwelijk,
- vermogensverdeling m.b.t. periode voor en tijdens huwelijk,
- realistische duur van de verzorgingsplicht tussen
partners na echtscheiding, - automatische aanpassing van alimentatie aan
gewijzigde omstandigheden (bijv. werkloosheid) zonder tussenkomst van advocaten en – zo mogelijk ook – de rechter.
0 Comments