Zoals van te voren mag worden verwacht, zijn kinderen de echte gedupeerden van de vechtscheiding van hun ouders. Kinderen horen vaak slechts 1 kant van het verhaal en komen dan automatisch in een loyaliteitsconflict. De toewijzing aan 1 van de ouders vergroot het loyaliteitsconflict. De in de praktijk (zeer) beperkte omgang van de kinderen met de andere ouder, maakt de situatie er bepaald niet beter op. Het betalen van kinderalimentatie zonder het hebben van enige serieuze omgang met de kinderen, voelt dan ook als onrechtvaardig. Ik vermoed dat kinderen op latere leeftijd een bepaalde vorm van bindingsangst zullen ontwikkelen ten opzichte van hun vriend(in) of levenspartner. De vechtscheiding van hun ouders zal naar mijn overtuiging een (on)bewuste rol blijven spelen. In een nieuwe wetgeving zal co-ouderschap het uitgangspunt moeten zijn. Uitzonderingen zullen goed beargumenteerd moeten worden.
Kinderen – de werkelijk gedupeerden
29 April 2014
0 Comments