De huidige echtscheiding wetgeving werkt in het voordeel van de vrouw omdat de vrouw in het verleden altijd de zwakke partij was en dus beschermd moest worden. Deze fundamentele en terechte keuze is echter nooit aangepast aan de huidige tijd. Kortom, de vrouw krijgt bijna altijd de kinderen toegewezen, de man krijgt weinig bezoekrecht, het eventuele bezoekrecht kan echter in de praktijk moeilijk worden afgedwongen, de duur van de alimentatie geeft de vrouw weinig reden om zich druk te maken op de arbeidsmarkt, de hoogte van de alimentatie leidt tot een zeer onrechtvaardige herverdeling van inkomens, en de aanpassing van de alimentatie (bijv. lager salaris, werkloosheid) kan alleen via een nieuwe (dure) rechtszaak. Bovenop dit alles komt de rol van de advocaten die de bereidheid tot compromissen bij de partijen feitelijk ontmoedigen door het innemen van tamelijk extreme standpunten. Tenslotte de advocaten en rechters zelf: meestal zijn dit vrouwen. Alleen in hoger beroep ontmoet je de mannelijke rechters. Het vinden van een mannelijke advocaat is mogelijk maar ze zijn dun gezaaid. De gehele rechtspraak lijkt vrouwelijk te zijn waardoor de man het gevoel krijgt dat hij aan het kortste eind trekt.
Stay Hungry. Stay Foolish.
A blog by Leon Oudejans
0 Comments